نلسون ماندلا

«نلسون رولیهلاها ماندلا» در هجدهم جولاى سال ۱۹۱۸ در شهر «ترانسکى» در آفریقاى جنوبى متولد شد. پدرش «هنرى ماندلا» نام داشت و رئیس قبیله تمبو بود. «ماندلا» تحصیلات دانشگاهى خود را در کالج «فورت هیر» و دانشگاه «ویت واترز راند» گذراند و در سال ۱۹۴۲ در رشته حقوق از دانشگاه فارغ التحصیل شد. او در سال ۱۹۴۴ به کنگره ملى آفریقا (anc) پیوست و از سال ۱۹۴۸ به بعد به مخالفت و مقاومت در برابر سیاست هاى نژادپرستانه حزب ملى حاکم بر آفریقاى جنوبى پرداخت. او در خلال سال هاى ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۱ بارها به اتهامات مختلف به دادگاه کشانده شد و عاقبت در سال ۱۹۶۱ از جمیع اتهامات وارده تبرئه شد.با ممنوعیت فعالیت کنگره ملى آفریقا در سال ۱۹۶۰ «ماندلا» براى تشکیل شاخه اى نظامى در کنگره طرحى ارائه کرد که در ژوئن سال بعد توسط هیات اجرایى طرح مزبور مبنى بر استفاده از تاکتیک هاى خشن نظامى مورد بررسى قرار گرفت و در نهایت اعلام شد که کنگره هیچ ممانعتى از فعالیت هاى نظامى ماندلا و همفکرانش در کنگره به عمل نخواهد آورد. در سال ۱۹۶۲ ماندلا به اتهام فعالیت هاى سیاسى به پنج سال زندان با اعمال شاقه محکوم و دو سال بعد به همراه تعداد زیادى از سران و رهبران کنگره به دادگاه خوانده شد و این بار به اتهام تلاش براى سرنگونى حکومت با توسل به خشونت به محاکمه کشیده شد. دفاعیات «ماندلا» در خلال این دادگاه با اقبال بین المللى مواجه شد.

در ۱۲ ژوئن ،۱۹۶۴ هشت نفر از سران که نام ماندلا نیز در بین آنها بود مجرم شناخته شده و به حبس ابد محکوم شدند. سال هاى زندان ماندلا از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۲ در زندان جزیره «روبن» گذشت و پس از آن به زندان «بوسمور» منتقل شد. او در خلال این سال ها در زندان به شخصیتى برجسته و محکم بدل شد و در میان زندانیان به شهرت رسید.از همان سال ها بود که او به عنوان قوى ترین رهبر سیاسى سیاه پوستان آفریقاى جنوبى مطرح شد و به سمبل مقاومت جنبش ضد تبعیض نژادى تبدیل شد. او در تمام این سال ها حاضر نشد براى آزادى از مواضع سیاسى خود کناره گیرى کند و عاقبت در ۱۸ فوریه ۱۹۹۰ از زندان آزاد شد و بلافاصله به فعالیت هاى سیاسى خود بازگشت و سرانجام در سال ۱۹۹۱ اولین جلسه رسمى کنگره ملى آفریقا را تشکیل داد که از سال ۱۹۶۰ با ممنوعیت مواجه شده بود. او در همان سال به ریاست کنگره ملى آفریقا انتخاب شد و دوست و یار قدیمى اش «اولیور تامبو» نیز او را در این امر یارى کرد و تا به امروز که دیگر از فعالیت هاى سیاسى خود کاسته است الگوى مقاومت و تلاش براى سیاهان به شمار مى رود.

نظرات 2 + ارسال نظر
شروین چهارشنبه 5 دی‌ماه سال 1386 ساعت 11:04 ب.ظ http://www.shahriyareman.blogsky.com

سلام
خوبی؟ممنونم که اومئدی
و خوشحالم که باز پر کار شدی
خوبه
نمی دونم چرا وبلاگتو سخت میاره؟
ممنون که بیادمی
منتظرتم
ها
امیدوارم بابا نوئل برات
بهترین آرزوتو بیاره
کریییسمس مبارک

شراره پنج‌شنبه 6 دی‌ماه سال 1386 ساعت 07:33 ق.ظ http://sharareh79.persianblog.ir

دیگه نمی دونم این چندمین بارم که میام اینجا و چهارتا خط می نویسم و بعد پاکشون می کنم و می رم. خیلی دلم گرفت. تو راست می گی دوست بدی هستم. ولی هرگز از یاد نبردم. بی توجه به همه چیز شدم. تو خودم رفتم. جدید نیست. بعد از 20 سال از غربت دیگه خسته شدم. بهونه نیست، اینها درد دلن. حق داری برنجی بی وفا شدم. درست می شم...همین روزها دوباره نقاشی می کنم و بلند بلند با صدای خیلی بد آواز می خونم...همین روزها...
برات نوشتم...دوست داشتی بیا

دیدی داشت یادم می رفت...

سلام خوب من سلام.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد